منشا و خواستگاه اسب عرب، ایران است. هر ساله اصالت نژادی اسب های تازه متولد شده از طریق انجام آزمایش DNA توسط سازمان بین المللی اسب عرب تایید و ثبت می شود. هدف از انجام این تحقیق برآورد نااریب همبستگی های فنوتیپی و ژنتیکی صفات عملکرد مسابقه و صفات مهم ریخت بدن اسب نژاد عرب ایران از طریق طراحی مدل های آماری مناسب است. در یک نمونه گیری تصادفی 6 صفت مهم ریخت شامل ارتفاع جدوگاه، طول بدن، محیط ساق پا، محیط ساق دست، محیط تنگ خور و عمق سینه داده برداری شد. با بررسی فیلم مسابقات سوارکاری نژاد مذکور صفات بهترین زمان پیمودن مسافت 1250 متر، بهترین زمان پیمودن مسافت 1750متر و بهترین رتبه کسب شده در مسابقات با مسافت 1250متر داده برداری شد. برای برآورد همبستگی های ژنتیکی از روش مدل حیوانی چند صفتی و حداکثر درست نمایی محدود شده بدون نیاز به مشتق گیری و نرم افزار DFREML استفاده شد. بیشترین و کمترین همبستگی ژنتیکی به ترتیب برای صفات محیط تنگ خور با بهترین رتبه کسب شده در مسابقات با مسافت 1250متر (08/0± 70/0-) و محیط ساق دست با بهترین زمان پیمودن مسافت 1250 متر (00/0± 06/0-) برآورد شد. به طور کلی همبستگی ژنتیکی صفات ریخت بدن با صفات عملکرد زیاد برآورد شد. بنابراین در سنین پائین می توان با استفاده از صفات ریخت اقدام به انتخاب اسب های مولد و مناسب برای مسابقات کرده، فاصله نسلی را کاهش داده و پیشرفت ژنتیکی را افزایش داد.

عملکرد پنبه از پارامترهای کمی است که به وسیله ژن های متعدد کنترل می شود. افزایش عملکرد پنبه فاکتور مهمی است که تحت تاثیر فاکتورهای ژنتیکی و محیطی قرار می گیرند. شناخت عوامل موثر بر عملکرد و زودرسی، و تاثیرات ژنتیکی و محیطی آن می تواند در اصلاح ارقام جدید موثر باشد. در این تحقیق 20 ژنوتیپ پنبه از گونه های زراعی هیرستوم و باربادنس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رقم بختگان با 6.68 گرم و برگ پهن برگ قرمز با 6.74 گرم سنگین ترین وزن یک غوزه را داشتند و ارقام گیزا با 105.9گرم و ترمز 14 با 108.3 گرم و بار بادنس 111.5 گرم (همگی از گونه باربادنس) دارای سبک ترین وزن سی غوزه بودند. بین عملکرد با صفات تعداد شاخه رویا (0.64)، طول بلندترین شاخه رویا (0.44) و وزن 30 غوزه (0.45) همبستگی ژنوتیپی مثبت و معنی داری در سطح یک درصد وجود داشت. همچنین عملکرد با ارتفاع و تعداد شاخه زایا همبستگی منفی و معنی دار داشت (به ترتیب 0.47- و 0.50-). همبستگی ژنوتیپی مثبت و معنی دار بین زودرسی با تعداد شاخه زایا (1.01)، طول شاخه زایا (0.61) و تعداد غوزه (0.58) مشاهده گردید. در ضمن زودرسی با صفات ارتفاع (1.01-)، تعداد شاخه رویا (0.56)، طول بلندترین شاخه رویا (0.34-)، وزن 30 غوزه (0.28-) و عملکرد (0.46-) همبستگی ژنوتیپی منفی معنی دار نشان داد. بیشترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ های سپید (1862 کیلوگرم در پلات)، بختگان (2025)، خرداد (2330)، سیلند (1912)، سوپراکرا (2200)، تابلادیلا (1965) و چکوروبا (1933) بوده است.

بذر شش واریته برنج با نام های: بینام، دمسیاه، شاه پسند، سپیدرود، خزر و والد 46 به همراه نتایج حاصل از تلاقی دل آلل آنها در سال 1369 در موسسه تحقیقات برنج کشور - رشت به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ده صفت کمی شامل تعداد پنجه در بوته، زمان نشا کاری تا ظهور اولین خوشه، زمان نشا کاری تا رسیدن کامل دانه، ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد دانه پر در خوشه، وزن هزار دانه، تعداد دانه پوک در خوشه، نسبت طول به عرض دانه برنج و عملکرد شلتوک هر بوته با استفاده از میانگین ده نمونه برای هر صفت اندازه گیری و یادداشت برداری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که کلیه ژنوتیپ ها از نظر صفات مورد بررسی تفاوت های معنی داری با هم دارند. محاسبه ضرایب همبستگی ژنوتیپی و فنوتیپی برای هر جفت از صفات با برآورد واریانس و کوواریانس های ژنوتیپی انجام گردید. در اکثر موارد علامت ضرایب همبستگی های ژنوتیپی و فنوتیپی با هم یکسان بودند. همچنین در موارد زیادی ضرایب همبستگی ژنوتیپی و فنوتیپی از نظر مقدار به هم نزدیک بودند که نشان دهنده کاهش واریانس و کوواریانس محیطی تا یک سطح قابل اغماض می باشد. برای ارائه نتایج ضرایب همبستگی و علیت از ضرایب همبستگی ژنوتیپی به دلیل اهمیت آن در مقایسه با ضرایب فنوتیپی استفاده شد. ضریب همبستگی ژنوتیپی عملکرد دانه در بوته (گرم) با وزن هزار دانه (**0.31=rG) تعداد دانه پرخوشه (**0.61=rG) و تعداد پنجه در بوته (** 0.37=rG) مثبت و معنی دار و ضریب همبستگی ژنوتیپی عملکرد دانه در بوته با تعداد دانه های پوک در خوشه (** 0.65-=rG)، ارتفاع بوته (**0.26-=rG) و زمان نشاء کاری تا رسیدن کامل دانه (** 0.52-= rG) منفی و معنی دار بود. نتایج حاصل از تجزیه علیت و همبستگی های ژنوتیپی موجود حاکی از این بود که با تکیه بر صفاتی مانند تعداد دانه پرخوشه و زمان نشا تا رسیدگی کامل دانه (زودرسی ژنوتیپ ها) بتوان گزینش موفقی جهت افزایش عملکرد شلتوک هر بوته انجام داد. صفاتی مانند تعداد پنجه بیشتر در بوته و پاکوتاهی بوته ها نیز می تواند با توجه به همبستگی های ژنوتیپی موجود، به تحقیق هدف افزایش عملکرد بوته تا حدودی کمک نماید.

از مهم ترین صفات در دام های اهلی که به لحاظ اقتصادی اهمیت فراوانی دارند، صفات مرتبط با رشد می باشند رشد یک خصوصیت ضروری سیستم های بیولوژیکی و یک افزایش در اندازه بدن به ازاء واحد زمان است که به صورت ترکیبی از اثرات ژنتیکی و محیطی توصیف می شود. لذا پژوهش حاضر به منظور تخمین پارامترهای ژنتیکی متغیرهای منحنی رشد گوسفند زندی با استفاده از مدل های حیوانی مناسب انجام گرفت. پارامترهای منحنی رشد مورد بررسی شامل وزن بلوغ مجانبی (A)، نرخ رشد (B) و نرخ بلوغ (K) بودند. به منظور بررسی اثرات ثابت و برآورد پارامترهای منحنی رشد از رویه NLIN نرم افزار SAS استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شش مدل حیوانی و روش آماری حداکثر درستنمایی محدود شده (REML) با نرم افزار Wombat و روش بیزی مبتنی بر تکنیک نمونه گیری گیبس با نرم افزار MTGSAM انجام گرفت. وراثت پذیری مستقیم برآورد شده با استفاده از روش REML و بیزی برای پارامتر وزن بلوغ مجانبی 064/0 و 14/0، نرخ رشد 17/0 و 16/0، نرخ بلوغ 16/0 و 18/0 به ترتیب برآورد شد. وراثت پذیری مادری پارامترهای منحنی رشد در دامنه 006/0 تا 08/0 و نسبت واریانس محیطی به فنوتیپی در محدوده 03/0 تا 05/0 بود. همبستگی ژنتیکی مستقیم بین پارامترهای منحنی رشد323/0، 429/0-و 803/0 به ترتیب برای A-B، B-Kو A-K بدست آمد. به طور کلی برآورد پارامترهای منحنی رشد می تواند در طراحی برنامه ها و استراتژی های انتخاب در این نژاد زندی استفاده شود. در مطالعه حاضر برآورد وراثت پذیری پایین پارامترهای A، B و K می تواند به دلیل واریانس فنوتیپی بالا و تنوع شرایط محیطی ارتباط داشته باشد. با توجه به این موضوع می توان گفت عوامل محیطی می توانند به شدت پتانسیل ژنتیکی رشد دام را محدود کنند. بنابراین بهبود شرایط محیطی و بکارگیری استراتژی های بهینه مدیریتی در رسیدن به منحنی رشد مطلوب بسیار حایز اهمیت می باشد.

برای برآورد همبستگی  ژنتیکی و فنوتیپی صفات عملکرد با صفات مربوط به کیفیت خارجی و داخلی تخم مرغ از اطلاعات نسل ششم مرغان بومی یزد استفاده شد. برای این منظور، صفات عملکرد 4198 مرغ و کیفیت 1200 تخم مرغ مربوط به مرغان بومی یزد جمع آوری گردید. همبستگی ژنتیکی و فنوتیپی صفات مربوط به عملکرد و کیفیت تخم مرغ به وسیله مدل حیوانی چند صفتی از طریق روش حداکثر درستنمائی محدود شده با استفاده از نرم افزار ASREML برآورد گردید. همبستگی ژنتیکی وزن 8 و 12 هفتگی و وزن بلوغ جنسی با وزن تخم مرغ مثبت (به ترتیب 42.0، 55.0 و 43.0) و با مقاومت پوسته تخم مرغ منفی (به ترتیب 36.0-، 49.0- و 25.0-) برآورد گردید. همچنین، همبستگی ژنتیکی وزن 12 هفتگی و وزن بلوغ جنسی با صفات ارتفاع سفیده، وزن سفیده و زرده و واحد هاو مثبت بود. بر اساس نتایج این تحقیق، انتخاب برای افزایش رشد می تواند باعث تولید تخم مرغ های با وزن و کیفیت داخلی بالاتر ولی با مقاومت پوسته کمتر شود. بنابراین، به نظر می رسد انتخاب برای افزایش رشد به همراه انتخاب برای بهبود مقاومت پوسته, راهکار اصلاح نژادی مناسبی برای مرغان بومی یزد باشد.

به منظور بررسی روابط صفات مختلف زراعی و تأثیر آن ها بر عملکرد دانه جو، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل گرگان 4، نصرت، ریحان، ماکویی، والفجر، زرجو، گرگان، کویر، استراین و نیمروز بود. آزمایش اول تحت شرایط آبیاری مطلوب در تمام طول دوره رشد و آزمایش دوم (شرایط تنش خشکی) تا قبل از مرحله گلدهی مشابه آزمایش اول و از زمان ورود به مرحله گلدهی تا زمان برداشت آبیاری قطع گردید. در شرایط آبیاری مطلوب، عملکرد دانه با صفات تعداد روز از جوانه زنی تا رسیدگی فیزیولوژیکی، ارتفاع بوته، ضخامت ساقه، عملکرد بیولوژیکی، طول دانه و وزن سنبله و در شرایط تنش خشکی با صفات تعداد روز از جوانه زنی تا رسیدگی فیزیولوژیکی، ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیکی، طول دانه، ضخامت دانه، وزن سنبله و وزن صد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی دار بود. بر اساس رگرسیون گام به گام، صفات عملکرد بیولوژیکی، وزن سنبله، وزن صد دانه و تعداد روز از جوانه زنی تا رسیدگی فیزیولوژیکی در شرایط آبیاری مطلوب و صفات وزن سنبله، طول دانه، طول سنبله، ضخامت دانه و عملکرد بیولوژیکی در شرایط تنش خشکی وارد مدل رگرسیونی شدند و به ترتیب 83 و 91 درصد از تغییرات عملکرد دانه را توجیه نمودند. نتایج تجزیه علیت در دو محیط نشان داد که صفت وزن سنبله دارای بیشترین اثرات مستقیم و غیر مستقیم مثبت بر عملکرد دانه است. بنابراین انتخاب این صفت جهت بهبود عملکرد دانه مطلوب به نظر می رسد.